ඉන්දියාව සහ වඳුරෝ

වෙලාවකට හිතෙනවා නොදන්න බ්ලොගින්ග් වලට නොගිහින් පුරුදු විදිහටම හිටියනම් හොඳයි කියලා. ඒත් ඉතින් මට හිතෙන හැමදේම මගෙත් එක්ක ඉන්න එවුන්ටම කියන්න බෑනෙ. මට දැනුන විදිහට මුනට මොකුත් නොකීව්වට උන්ටත් එපා වෙලා ඇත්තෙ මං කියන විකාර අහලා. අඩු ගානෙ හරි හමන් විදිහෙ ගස් බෙනයක්වත් නෑනෙ ඔලුව දාල හිතෙන හිතෙන ඒවා කියලා දාන්ට. රජ්ජුරුවො කුඩු කාපු විත්තිය ගස් බෙනේකට කියපු මිනිහා වගෙ.
ආහ්... සිංහල බ්ලොග්ස් බලන්න ගත්තට පස්සෙ තමයි මට තෙරුනේ මං වගෙ පිස්සු තියෙන සෑහෙන පිරිසක් ලංකාවෙ ඉන්නව කියන එක.(උඹ හිතන තරං උඹට පිස්සු නෑ පුතේ හික්.. හික්...) 
මං බ්ලොග් එක පටන් ගත්තෙම මම ඩුබායි වල ඉන්නෙ කියන එක කියලනෙ. මේක අරාබි රටක් වුනාට වැඩිපුරම ඉන්නෙ අල්ලපු රටෙ එවුනුයි පක්කොයි. අල්ලපු රට කිව්වෙ ඉන්දියාවට... අපෙ එවුන් අනිත් රටවල උන්ට නොතේරෙන්ට කතා කරන්න එක එක නම් හදාගෙන ඉන්නේ. බංගලිදෙශය - ගං වතුර රට, පකිස්තාන් - කොල පාට රට, පිලිපීන් - බල්ලො කන රට... ඔය වගෙ සෑහෙන අන්වර්ථ නාම ( හරි වචනෙ ඔකද දන්නෙ නෑ..) සෑහෙන්න තියනවා අනිත් උන්ට නොතේරෙන්ට කියන. දිගටම ලිවුවොත් ඉස්සරහට කියන්නම්. 

ඉතින් මම කියන්න ගිය කතාව අල්ලපු රටයි අපෙ රටයි සම්බන්ද එකක්. අපෙ කන්තොරුවෙත් බහුතරය ඉන්දියන් තමයි. හැබැයි උනුත් ප්‍රාන්තෙන් ප්‍රාන්තෙට වෙනස්ම විදිහෙ පොරවල් තමයි ඉන්නෙ. මගෙ කථාවට සම්භන්ධ මනුස්සයා තමිල්නාඩුවෙන් ආපු බුවෙක්. අවුරුදු 50 කට විතර කිට්ටුයි. පොර ලංකාවත් එක්ක සෑහෙන්න තරහින් ඉන්නෙ, ප්‍රභාකරන් මැරුව කියලා. අපිත් එක්ක ඇවිලෙන්න බලාගෙනම තමා ඉන්නෙ. ( හැබැයි පෞද්ගලික තරහ මරහ නම් නැහැ. මේ ඇරගන්නව අනිත් පැත්තට කොහොමද කොල්ලා කියලා කථා කරනවා.. අපිත් එක්කම ඉඳලා අපේ වචන සෙට් එක මිනිහට පුරුදුයි.) ගිය සතියේ මනිරත්නම්ගේ රාවන් (රාවණා) MOVIE එක RELEASE වුනානෙ. දවසක් මිනිහා රාවනාට බනිනවා නොසෑහෙන්ට. ලංකාවෙ ඉන්නෙ ගෑනු හොරුයි යක්කුයි විතරයි කිසිම චාරයක් නෑ කිය කිය.... මමත් ඉතිං අහගෙන හිටිය මිනිහ කියන එක.. සම්පූර්නයෙන් නැති වුනත් පොඩි ඇත්තකුත් තියනව කියල හිතුන හින්ද.. මොකද කොච්චර වැඩ කාරය වුනත් රාවණ රජ්ජුරුවො කරපු වැඩෙත් කැතයි නෙ. ගෑනු පටලගන්න ඔන් නෑනෙ. ලක්ෂ්මනුයි රාමයි තමන්ගෙ නංගිගෙ නහය කැපුව තමයි. එකට කෙලින්ම ගේම ඉල්ලුවනම් ඉවරයිනේ.(කාමරයක් හරි හම්බ වෙයිනෙ අඩු ගානෙ.) ඉතින් අපෙ යාලුවාගෙ බැනිල්ල ඉවර වුනාම මම ඇහුව රාමත් එක්ක ලංකාවට බැහැපු සෙට් එකෙන් ආපහු නොගිහින් ලංකාවෙ නැවතුන බුවාල ටිකක් ඉන්නව බැරිද ආපහු ඉන්දියවටම ගෙන්න ගන්න කියලා. මිනිහා මගෙන් ඒ කවුද කියලා අහපුවහම මං දුන්න උත්තරයට අදාල සෙට් එකක් තමා ඔය ෆොටො එකෙ ඉන්නෙ... ඇයි ඉතින් වානර හනුමන්තගෙ මීමී මුනුබුරු මිනිබිරියොනෙ නේද ඔය... එදායින් පස්සෙනම් මිනිහා මගෙත් එක්ක ඉතිහාසේ ගැන කථා කරන්න ආවෙ නෑ.

මේකත් අල්ලපු රටට සම්බන්ධ වඳුරු කථාවක්. සම්බන්ධෙ හැදෙන්නෙ මට මේක කියපු එකා අල්ලපු රටෙ වීමයි. 

හැමෝම දන්නවනෙ තොප්පි වෙලෙන්දගෙ කතාව.ඔව් ඔව් SUNFLOWERS ලා සිංදුවකුත් කිව්වෙ ඒ වෙලෙන්දා ගැන තමයි. සීන් එක කියන්නෙ ඉන්දියාවෙ තොප්පි වෙලෙන්දෙකුටත් ඔය සිද්ධියම වෙලා තියෙනවා සෑහෙන කාලෙකට කලින්. දැන්නම් ඔය වෙලෙන්දාට සෑහෙන්න වයසයි. පොරගෙ මුනුබුරත් තොප්පි බිස්නස් එකටම සෙට් වෙලා. ෆැමිලි බිස්නස් එකනෙ. ඉතින් දවසක් මුනුබුරා තොප්පි වෙලෙන්දටත් සීයා තොප්පි වෙලෙන්දා ගියපු කැලෑව මැදින්ම වෙලඳාමෙ යන්න සෙට් වුනාලු. ඉතින් සීයත් මුනුබුරාට උපදෙස් දුන්නලු හදිස්සියෙ හරි තමන්ට වුනා වගෙ සීන් එකක් වුනොත් මෙහෙම කරපන් කියලා. අනේ ඉතින් කොල්ලටත් කිව්වා වගෙම ගහක් මුල නින්ද ගියාලු. අර සින්දුවෙ විදියටම ඊට පස්සේ සීයට වුන සැන්තෑසියම මුනුබුරාගේ තොප්පි වලටත් වුනාලු. මුනුබුරා නැගිටලා බැලුවා. හ්ම්..... බඩු නැහැ. ඒත් ඉතින් බයවෙන්න දෙයක් නෑනෙ, සීයා කිව්වනෙ කරන්න ඕන සිද්ධිය... ගත්ත ගලවලා මිනිහගෙ තොප්පිය... වීසිකරා වඳුරෝ සෙට් එක දිහාට.. ම්හ්... එක වඳුරන්ගෙන් කිසිම answer එකක් නැහැ. ඒ අතරෙ තොප්පියක් ගන්න බැරි වුන පොඩි වඳුරෙක් ගහෙන් පැනලා බිම වැටිච්ච මුනුබුරා වෙලෙන්දගෙ තොප්පිය අහුලන් ආපහු ගහට යන ගමන් කිව්වලු " ඇයි උඹ හිතන්නෙ උඹට විතරද සීයෙක් ඉන්නෙ කියල "
ප\ලි ඔය උඩින් තියෙන image එක ගත්තේ අමිල රුවන් රාජරත්නගෙ FB Wall එකෙන්.