බෝ ගහ කපනවට එක දේශපාලන මතවාදයක් දරන පිරිසක් විරුද්ධයි. එතැන තියෙන්නේ ගස් රැක ගැනීමේ ආදරයක් නෙවෙයි දේශපාලනික වාසියක් ගැනීමේ අරමුණක් කියන එක පැහැදිලියි. මොකද ඒම ගස් ගැන කැක්කුමක් තිබ්බනම් ඒ කාලේ ඔටුන්න හිමි කුමාරයා සිංහරාජේ කපද්දි, බදුර්දීන් විල්පත්තුව කපද්දි මේ තනි ගහ රකින්න ඔට්ටු වෙන ඔට්ටුවිල්ලෙ හැටියට මරාගෙන මැරෙන්න ඕනා. එයැයිලා ඒ කාලේ සුපර් ග්ලූ ගිල්ල වානරයෝ වගේ දොරවල් දෙකම හාවෙලානේ හිටියේ.
ඊළගට ගහ කපන්නම ඕන කියලා හත් පොලේ හැපි හැපි කක්කි පැත්ත පොළවේ ගහගන්න සංවර්ධණය වෙනුවෙන් ඇපකැප වුනු ජනතාව.එයාලට මේ ගහ කපා දාලා සංවර්ධණේට පියමං කරන මාවත විවර කරන්න වගේ බඩේ අමාරු නෑ. එයාලට ඒම කැසිල්ලක් තියේනම් මහ දවාලේ එයාලගෙ කියලා හිතාගෙන ඉන්න ආණ්ඩුවෙන් රටේ ආර්තික මර්මස්තානය මංකොල්ල කද්දි ඒ ගැන කතා කරන්න තිබ්බනේ. එයාලට ඒම සුභ සිහින නෑ. මේ දගලන්නේ ලැබුන අවස්තාවෙන් අනිත් එවුන්ට රිද්දවන්න. අපිටත් පුළුවන් ඩෝ ටෞකන්ඩ කියලා පෙනේ පුප්පන්න. අතරින් පතර ටික දෙනෙක් අවංක හැගීමකින් කතා කලත් බහුතරයකගේ ඇත්ත උවමනාව ඒක. ගහක් කපාගන්නවත් බැර් ආණ්ඩුවකට අපි කඩේ ගියේ අපරාදේ ඕයි කියවෙන්නේ අර අනිත් එකාට රිදවන්න තියෙන ආශාවට..
ඒ අතරට එකතුවෙන ආතල්ම සෙට් එක තමා වෙන වෙලාවට ගොයම බේරන්න ගහන ගැරැමක්සොන්වගට මැරෙන බජිරි පැලේ ගැන පවා මහා කරුණාවෙන් අධි මානුෂීය කයි කතන්දර පබදින නිරාගමේ පාදිලිතුමාලා.
උන් වහන්සේලා බුද්ධාගමට ටෞකෝලා ගන්න අද හොදම දවස බෝ ගහට බඩු හම්බුවෙනවානම් කියලා කියනවා දකිද්දි හරි තන්තෝෂයි ඉතින්.
දේශපාලනික අන්තවාදින් අතරට මේ ආගමික අන්තවාදියොත් එකතු වුනාම ලංකාව ඉස්සරහට නොයන්නේ ඉන්දියාවේ හැප්පෙන හින්දාම නෙවෙයි කියන එක ඉතා පැහැදිලියි. ඔන්නෝකයි තත්තේ....
කොහොම වුනත් මිනිස් වනාන්තරයක හුදකලා වුන අතු කොළ පිරිච්ච ගහක් කියන්නේ කැළේක හැදුන නිකන්ම නිකන් ගහකට වඩා වෙනස්ම ජීවියෙක්. නගරයේ සලකුණක්. නගරයක් හුස්ම ගන්නවා කියන්න තියෙන සංකේතයක්. ශත පහක ආර්තිකමය වටිනාකමක් නැතත් ජීවිත දාස් ගාණක ගනුදෙණුවලට හවුල් වුන මතකයක්. එහෙම වටිනාකමක් කපලා කොටලා නොදා ඉන්න පුළුවන්නම් වටිනවා ඉතින්.
No comments:
Post a Comment