බණ කතාවක් වගෙ කතාවක්...

අද කියන්න යන්නේ නෝටිම නෝටි, පවු පිරෙන, චාටර් කතාවක් හරිය... ඒ වගෙ කතාවලට අකමැතිනම් බලන්ට එපා ඈ...

ඇයි පුතා වෙනදා ෂෝයි කතාද කියන්නේ... නෑ ඉතින් පූර්ව දැනුම් දීම් කරන එක හොඳයිනේ... නේද..?

සමහර විට මේක අහල තියෙන උදවියත් ඇති... ඕං...

සමහරක් උදවිය දැනුම් තේරුම් එන කාලෙදි තමන්ගේ උප්පැන්න සහතිකේ තියෙන ආගම අතහැරල වෙනත් ආගම් වලට සම්බන්ධ වෙනවනෙ.. 

ඒ වගෙ අනන්තවත් සිද්ධි අහල ඇතිනේ... හොඳම උදාහරණයක් තමා කතන්දරකාරයාගේ මේන් මේ පෝස්ට් එක...


ඉතින් ඕන්න ඔය වගෙ මුස්ලිම් පවුලක ඉපදුන බුවෙක් තරුණ වයසට ආවට පස්සේ බුද්ධාගමට හැරුනලු... හැරුනද හැරෙව්වද හරියටම දන්නේ නෑ... කොහොම හරි බුද්ධාගමට ගියාලු...

බුද්ධාගමට ගියා විතරක් නෙවෙයි ටික දවසකින් මේ හාදයා යෝනකතිස්ස කියන නමින් මහන වුනාලු... 

මහන වෙලා බණ දහම් ඉගෙන ගත්තු යෝනකතිස්ස හාමුදුරුවෝ විචිත්‍ර ධර්ම දේශකයෙක් විදිහට ප්‍රසිද්ධ වුනාලු... 

මේං මේකා බුද්ධාගමට නිග්‍රහ කරන්ට තමා ලේස්ති වෙන්නේ කියලා ඔබතුමා හරි තුමීට හිතෙනවනම් ඉතිරි ටික නොකියෙව්වත් හොඳයි ඈ...

ඉතින් මේ යෝනකතිස්ස හාමුදුරුවෝ දවසක් වෙස්සන්තර ජාතක කතාව බණකට දේශණා කරනවලු... බණ යනව මෙහෙම...

අපේ වෙස්සන්තර අප්පුහාමි අරිම ඔඳ මුනිහා තමා...

තමන්ගේ අලි ඇත්තු දන් දුන්නා... වස්තුව දන් දුන්නා.... අන්තිමට තමන්ගේ රජ කමත් දන් දුන්නා... 

මේම මේම තමන්ගේ ඔක්කොම දන් දුන්නු වෙස්සන්තර අප්පුහාමිට මොනවද ඉතුරු වුනා... පවුලයි දරු දෙන්නයි තමා ඉතුරු වුනා... 

අනේ වෙස්සන්තර අප්පුහාමි පවුලයි දරු දෙන්නයි එක්කරන් කැලේට පැන්නා... තපස් කරන්ට... 

මේම තපස් කරාගෙන ඉන්න අතරෙ දවසක් අප්පුහාමිගේ පවුල මන්ත්‍රි දේවි කැලේ ඇතුලට ගියා පල වැල කරාන එන්ට... දරුවෝ දෙන්න වෙස්සන්තර අප්පුහාමි ලඟ තියලා.. 

දැන් යෝනක හාමුදුරුවෝ ලස්සනට විස්තර කරගෙන යනවා සීන් එක... ජූතක බමුණා ඇවිල්ලා දරු දෙදෙනා ඇරන් යනවා... මන්ත්‍රී දේවි ඇවිල්ලා වැලපෙනවා... 

ඔය විස්තර කිරීමේ සංවේදි කමටම බණ අහන්ට ඇවිල්ලා ඉන්න උපාසක අම්ම කෙනෙකුට දුක උහුලගන්ටම බැරුව ඉකි ගගහ අඬනවා... 

බණ කියන ගමන් යෝනක හාමුදුරුවෝ මේ සීන් එක දකිනවා... ඒක දැකපු උන්වහන්සේ මෙහෙම දේශනා කරනවා...

දරු දෙදෙනාම නැති වුනා තමා, මන්ත්‍රි දේවි ඇත්තිට බොහෝම දුක තමා, යේකට යේ ඇත්තිට ඇඬෙනවා සරි තමා....

ඒත් මේ පට්ට **** මෙතන මොකට අඬනවා...

ප\ලි: අහල තියෙයිද ෂකීර් නායික් කියල කෙනෙක් ගැන....